Mexico: Yucatan schiereiland en centrum
Door: Jonathan
Blijf op de hoogte en volg Jonathan
01 Maart 2017 | Mexico, Toluca de Lerdo
Beste vrienden, familie, kennissen,
Inmiddels ben ik al bijna een maand onderweg in Mexico, maar ik heb nog weinig tijd gehad om verslagen te schrijven. Daarom nu, een samenvatting van de vele verhalen. Ik kan nog niet bij alle foto´s wegens het feit dat mijn telefoon gestolen is een paar dagen geleden. Aldus, per plek die ik bezocht heb:
Playa del Carmen en Cancun
Mijn broer Elias en ik begonnen de reis op 7 februari in de badplaats Playa del Carmen, in de staat Quintana Roo op het schiereiland Yucatan. Deze kuststreek is de meest toeristische van heel Mexico en is makkelijk samen te vatten als zon, zee, strand, fiesta, Maya´s en heerlijk eten (dat laatste geldt echter voor heel Mexico). Natuurlijk was het genieten: we hebben veel aan het strand gelegen, de prachtige antieke Mayasteden Tulum (aan de kust) en Chichén Itza bezocht, gezwommen met schildpadden en gezwommen en gesnorkeld in schitterende cenotes. Cenotes zijn waterbronnen, eventueel in grotten, en zitten vol met exotische vissen en soms vleermuizen. Playa del Carmen is kleiner en rustiger, Cancun is enorm en staat vol met hotels en grote winkels. In het (zeer goede) hostel in Playa del Carmen kwam ik in contact met een groepje vrienden uit de Noord-Mexicaanse stad Tijuana en een Chileen waar ik mee ben uitgeweest een avond en op een strandfeest terechtkwam dat me deed denken aan een aflevering van de Mexicaanse serie Club de Cuervos (aanrader). Ter plekke werden toevallig opnames gemaakt van Acapulco Shore, de Mexicaanse versie van Jersey/Geordie Shore en heb ik kunnen zien hoe groot het waarheidsgehalte van deze ´realityseries'. Wat het verblijf achteraf extra spannend maakte was dat er op dit moment een kleine bendeoorlog blijkt plaats te vinden in Cancun en Playa, maar deze hebben we gelukkig overleefd.
Toluca
Na 8 nachten in Yucatan vlogen we naar Mexico-Stad. Daar werd ik opgehaald door mijn vriend Jorge, die in de buurt van de bijgelegen stad Toluca woont. Helaas moest ik op het vliegveld afscheid nemen van Elias. Diezelfde avond nam Jorge me mee naar een zeer Mexicaanse tacotent, met als gevolg dat me de volgende dag de zogenaamde ´wraak van Moctezuma´ te wachten stond (reizigersdiarree). Toluca is een industriestad en staat niet bekend om zijn schoonheid, maar ik heb daar veel genoten van het berglandschap en de mensen, die enorm gastvrij zijn en minder gewend aan buitenlanders. Ik voel me hier een reus, wordt op straat overal aangestaard en guëro (Mexicaans voor blonde, blanke) genoemd. Vanuit Toluca ben ik een dag naar Xochimilco in Mexico-Stad geweest met een groep Mexicaanse en Colombiaanse studenten. De Wie is de mol-kenners kennen deze plek van een paar seizoenen geleden, een natuurgebied waar men met bootjes langs eilandjes vaart en onderweg bootjes met mariachibandjes langs komen spelen. Dit was extra speciaal omdat een lid van onze groep zelf werkzaam is als mariachi en zo samen met een groep voor ons optrad en zong.
Puebla
De dag daarop vertrok ik naar Puebla, ook wel bekend als ´Heroica Puebla de Zaragoza´, een stad van ongeveer 3 miljoen inwoners die erg belangrijk is in de Mexicaanse geschiedenis. Zo vond de slag van ´Cinco de Mayo´, vaak onterecht bekend als de nationale feestdag van Mexico, hier plaats. In Puebla werd ik opnieuw ongelooflijk gastvrij ontvangen door een vriendin, Brenda, haar vriend en haar familie. Brenda´s moeder kookt verschrikkelijk lekker, met haar vader (amateur archeoloog) kon ik vreselijk interessante gesprekken voeren over de geschiedenis, de Mexicaanse politiek en de verschillen met Nederland. Haar vriend Uriel had opvallend weinig moeite met de Nederlandse uitspraak en Brenda zelf is ook een schat van een mens. Het centrum van Puebla is gebouwd in een prachtige koloniale stijl, waar men zich in zuid-Spanje waant. In het nabijgelegen Cholula bezochten we de grootste piramide ter wereld, gebouwd door de lokale indianen maar tegenwoordig bijna onzichtbaar door de bedekking van gras en planten en de kerk die bovenop de door mensen gemaakte heuvel staat. Het was bijna moeilijk om Puebla alweer achter me laten na enkel vier dagen.
Mexico-Stad
Toen kwam Mexico-Stad, de hoofdstad met meer inwoners dan heel Nederland (rond de 25 miljoen), gebouwd op de resten van de hoofdstad van de Azteken, Tenochtitlan. Daar voegde ik me bij mijn vriend Fernando, die zelf uit het noorden van Mexico komt, en twee van zijn vrienden, waarvan een in de stad woont en in wiens appartement we verbleven. Daar bezochten we het centrum, het park Chapultepec, met het enige kasteel van Mexico en een dierentuin, en aten we boven het hoofdplein van de stad met de enorme lokale kathedraal, zagen we Engel van de Onafhankelijkheid, liet onze vriend Fredy op straat zijn schoenen poetsen, liepen we in de mooie buurt Coyoacan langs het blauwe huis van kunstenaren Frida Kahlo en Diego Rivera en het voormalige huis van conquistador Hernan Cortéz en bezochten we het Plaza Garibaldi, bekend om de mariachi´s. In het weekend gingen we twee dagen naar Electric Daisy Carnival, het grootste festival van Mexico, waar de hele wereldtop van de electronica langskwam in uitbundige shows (waaronder een hoop Nederlandse dj´s als Hardwell, Don Diablo en W&W). Ook dat was een gekkigheid, met als enige kanttekening dat de eerste dag, onderweg daarnaartoe in de metro, de broekzak waar mijn telefoon inzat opeens leeg was.
Nu sluit ik mijn verhaal voorlopig af. Ik ben weer even teruggekeerd naar Toluca om nog wat dingen te regelen en een wedstrijd van de lokale voetbalclub te bezoeken, die eerste staan in de Mexicaanse Primera Division. Ik houd jullie op de hoogte.
Saludos y abrazo,
Jonathan
Inmiddels ben ik al bijna een maand onderweg in Mexico, maar ik heb nog weinig tijd gehad om verslagen te schrijven. Daarom nu, een samenvatting van de vele verhalen. Ik kan nog niet bij alle foto´s wegens het feit dat mijn telefoon gestolen is een paar dagen geleden. Aldus, per plek die ik bezocht heb:
Playa del Carmen en Cancun
Mijn broer Elias en ik begonnen de reis op 7 februari in de badplaats Playa del Carmen, in de staat Quintana Roo op het schiereiland Yucatan. Deze kuststreek is de meest toeristische van heel Mexico en is makkelijk samen te vatten als zon, zee, strand, fiesta, Maya´s en heerlijk eten (dat laatste geldt echter voor heel Mexico). Natuurlijk was het genieten: we hebben veel aan het strand gelegen, de prachtige antieke Mayasteden Tulum (aan de kust) en Chichén Itza bezocht, gezwommen met schildpadden en gezwommen en gesnorkeld in schitterende cenotes. Cenotes zijn waterbronnen, eventueel in grotten, en zitten vol met exotische vissen en soms vleermuizen. Playa del Carmen is kleiner en rustiger, Cancun is enorm en staat vol met hotels en grote winkels. In het (zeer goede) hostel in Playa del Carmen kwam ik in contact met een groepje vrienden uit de Noord-Mexicaanse stad Tijuana en een Chileen waar ik mee ben uitgeweest een avond en op een strandfeest terechtkwam dat me deed denken aan een aflevering van de Mexicaanse serie Club de Cuervos (aanrader). Ter plekke werden toevallig opnames gemaakt van Acapulco Shore, de Mexicaanse versie van Jersey/Geordie Shore en heb ik kunnen zien hoe groot het waarheidsgehalte van deze ´realityseries'. Wat het verblijf achteraf extra spannend maakte was dat er op dit moment een kleine bendeoorlog blijkt plaats te vinden in Cancun en Playa, maar deze hebben we gelukkig overleefd.
Toluca
Na 8 nachten in Yucatan vlogen we naar Mexico-Stad. Daar werd ik opgehaald door mijn vriend Jorge, die in de buurt van de bijgelegen stad Toluca woont. Helaas moest ik op het vliegveld afscheid nemen van Elias. Diezelfde avond nam Jorge me mee naar een zeer Mexicaanse tacotent, met als gevolg dat me de volgende dag de zogenaamde ´wraak van Moctezuma´ te wachten stond (reizigersdiarree). Toluca is een industriestad en staat niet bekend om zijn schoonheid, maar ik heb daar veel genoten van het berglandschap en de mensen, die enorm gastvrij zijn en minder gewend aan buitenlanders. Ik voel me hier een reus, wordt op straat overal aangestaard en guëro (Mexicaans voor blonde, blanke) genoemd. Vanuit Toluca ben ik een dag naar Xochimilco in Mexico-Stad geweest met een groep Mexicaanse en Colombiaanse studenten. De Wie is de mol-kenners kennen deze plek van een paar seizoenen geleden, een natuurgebied waar men met bootjes langs eilandjes vaart en onderweg bootjes met mariachibandjes langs komen spelen. Dit was extra speciaal omdat een lid van onze groep zelf werkzaam is als mariachi en zo samen met een groep voor ons optrad en zong.
Puebla
De dag daarop vertrok ik naar Puebla, ook wel bekend als ´Heroica Puebla de Zaragoza´, een stad van ongeveer 3 miljoen inwoners die erg belangrijk is in de Mexicaanse geschiedenis. Zo vond de slag van ´Cinco de Mayo´, vaak onterecht bekend als de nationale feestdag van Mexico, hier plaats. In Puebla werd ik opnieuw ongelooflijk gastvrij ontvangen door een vriendin, Brenda, haar vriend en haar familie. Brenda´s moeder kookt verschrikkelijk lekker, met haar vader (amateur archeoloog) kon ik vreselijk interessante gesprekken voeren over de geschiedenis, de Mexicaanse politiek en de verschillen met Nederland. Haar vriend Uriel had opvallend weinig moeite met de Nederlandse uitspraak en Brenda zelf is ook een schat van een mens. Het centrum van Puebla is gebouwd in een prachtige koloniale stijl, waar men zich in zuid-Spanje waant. In het nabijgelegen Cholula bezochten we de grootste piramide ter wereld, gebouwd door de lokale indianen maar tegenwoordig bijna onzichtbaar door de bedekking van gras en planten en de kerk die bovenop de door mensen gemaakte heuvel staat. Het was bijna moeilijk om Puebla alweer achter me laten na enkel vier dagen.
Mexico-Stad
Toen kwam Mexico-Stad, de hoofdstad met meer inwoners dan heel Nederland (rond de 25 miljoen), gebouwd op de resten van de hoofdstad van de Azteken, Tenochtitlan. Daar voegde ik me bij mijn vriend Fernando, die zelf uit het noorden van Mexico komt, en twee van zijn vrienden, waarvan een in de stad woont en in wiens appartement we verbleven. Daar bezochten we het centrum, het park Chapultepec, met het enige kasteel van Mexico en een dierentuin, en aten we boven het hoofdplein van de stad met de enorme lokale kathedraal, zagen we Engel van de Onafhankelijkheid, liet onze vriend Fredy op straat zijn schoenen poetsen, liepen we in de mooie buurt Coyoacan langs het blauwe huis van kunstenaren Frida Kahlo en Diego Rivera en het voormalige huis van conquistador Hernan Cortéz en bezochten we het Plaza Garibaldi, bekend om de mariachi´s. In het weekend gingen we twee dagen naar Electric Daisy Carnival, het grootste festival van Mexico, waar de hele wereldtop van de electronica langskwam in uitbundige shows (waaronder een hoop Nederlandse dj´s als Hardwell, Don Diablo en W&W). Ook dat was een gekkigheid, met als enige kanttekening dat de eerste dag, onderweg daarnaartoe in de metro, de broekzak waar mijn telefoon inzat opeens leeg was.
Nu sluit ik mijn verhaal voorlopig af. Ik ben weer even teruggekeerd naar Toluca om nog wat dingen te regelen en een wedstrijd van de lokale voetbalclub te bezoeken, die eerste staan in de Mexicaanse Primera Division. Ik houd jullie op de hoogte.
Saludos y abrazo,
Jonathan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
